Er is en gaat veel veranderen bij Child Support. Er zijn een aantal grote meiden vertrokken omdat ze 18 jaar zijn geworden of omdat ze als 17 jarigen voor het eerst naar de Junior High School gaan. Dat gaan ze doen in hun dorpen van herkomst.

De groep was voor de grote vakantie heel groot en het werd lastig om orde te houden. Moeders klaagden dat sommige kinderen weinig respect toonden en ook onderling ontstonden er irritaties.

Nu, met een kleinere groep gaan we meer discipline invoeren. Zo is er iedere ochtend om half 5 (!) een roll call. Onder leiding van de “prefects” moet iedereen zich melden en klaar maken voor het ontbijt en de tocht naar school.

Na school is het verplicht douchen en de lunch, maar ook het avondeten wordt genuttigd met elkaar in de Summerhut, die door de kinderen de ‘Monkey Bar” wordt genoemd.

’s Avonds om 7.00 uur is er “Assembly” en staan de kinderen in volgorde van hun slaapkamer aangetreden. De dienstdoende moeder spreekt hen dan toe, dan is het tijd om te gaan slapen.

De “ Prefects” hebben een belangrijke rol. Zij zijn de ogen en oren voor de moeders en moeten de kleinere en jongere kinderen helpen en in toom houden.

De hele groep is verdeeld in mentorgroepen en de mentoren (huismoeders, ikzelf en de vrijwilligers) gaan er voor zorgen dat de nieuwe regels gehandhaafd worden en dat er meer onderling respect en respect voor de staf gaat ontstaan. De allerkleinsten krijgen een “coach” die ze “moeder” noemen. Deze coaches zijn de wat oudere meiden die er op moeten toezien dat de kleintjes goed gekleed en schoon naar school gaan en dat ze netjes op hun spullen zijn.

Op deze manier betrekken we alle kinderen bij het reilen en zeilen op de compound. Overigens zijn meisjes in Ghana gewend om voor hun jongere zusjes te zorgen. Momenteel verblijven er 36 kinderen op de compound.

Er zijn ook twee nieuwe kinderen bijgekomen. Joyce Miichitey is 11 jaar oud. Ze komt uit een klein dorp waar wel een school was, maar geen schoolmeesters. Zij is het oudste kind van Kwasi en Alice Miichitey. Na Joyce kreeg moeder twee keer een tweeling en moeder stierf in het kraambed bij de geboorte van de laatste tweeling. Ook stierf een van de kinderen. Vader moest zorgen voor de 4 kinderen, geholpen door Joyce. Vader kon niet werken en Joyce moest voor geld gaan zorgen, zo klein als ze was. Een oom haalde haar op en liet haar werken op een cacao plantage.

Na verloop van tijd keerde ze terug naar haar dorp waar ze voor haar jongere zusjes moest zorgen. In haar dorp werd door de gemeenschap lessen verzorgd voor kinderen die niet naar school gingen, maar Joyce is niet naar een gewone school gegaan. Joyce en haar zusjes werden verzorgd door de Katholieke zusters van een project in Nakwabe. De kleintjes kunnen nu kruipen en lopen en vader neemt de zorg voor zijn kinderen op zich. Joyce is nu via Maatschappelijk Werk bij ons geplaatst en gaat de komende week voor het eerst naar een gewone school waar ze in klas 1 gaat beginnen. Gelukkig hebben we voor haar al een Foster Family gevonden.

In Jirapa is er een weeshuis voor baby’s. Baby’s die aanvankelijk te vondeling werden gelegd en door ons zijn opgevangen, zijn later in het weeshuis in Jirapa terecht gekomen.

Diana Banye is bijna 10 jaar. En toen jaar geleden is ze in het weeshuis opgenomen, omdat haar moeder bij de bevalling van Diana overleed. Hier gelooft men dat het de schuld van de pasgeboren baby is dat de moeder overlijdt en dus werd ze liefdevol verzorgd in het weeshuis. Daar is ze het

oudste kind. Ze ging er naar school (klas 2) en is door de zusters van het weeshuis aangemeld bij Maatschappelijk Werk. Via deze instelling is ze nu bij ons geplaatst. Ze verheugde zich enorm op de verhuizing naar Child Support en is zichtbaar heel blij. Ze heeft een ouder zusje die bij haar vader woont. Na 10 jaar is men in de dorpsgemeenschap milder voor het kind maar dat ze schuldig is aan de dood van haar moeder wordt wel vergeven, maar niet vergeten.

Ook voor haar hebben we gelukkig al een Foster Family.

Joyce en Diana zijn enthousiast welkom geheten door de huismoeders en de kinderen.

Doordat ikzelf wat tob met mijn gezondheid, is er een grotere en leidende rol voor de moeders. Ik vind het lastig om in een lager tempo te werken, maar mijn gezondheid dwingt me ertoe en ik zal er maar aan moeten wennen….. Ben erg blij met de steun van de staf en de ondersteunende reacties uit Nederland.