Terwijl alle kinderen op “vakantie” gaan naar hun families, doe ik het zelfde, alleen een beetje anders…. Vakantie voor onze kinderen betekent gewoon hard werken op het land, in het huishouden van hun familie en voorbereidingen treffen voor de “Salah”, het einde van de Ramadan. Dit feest wordt gevierd door alle kinderen, ook onze Christelijke kinderen. Op 15 augustus komen de kinderen weer “thuis” op de compound van Child Support. Op de tweede dinsdag van september gaan de kinderen weer naar school. Ze hebben de compound verlaten en alles is netjes achtergelaten. De huismoeders, onder leiding van Mama Jane hebben alles goed geregeld.
Mijn vakantie ziet er heel anders uit….. Een lange nachtelijk busreis naar Accra, gevolgd door een nachtelijke KLM vlucht naar Amsterdam, bracht me eindelijk bij mijn familie. Mijn thuisbasis is Rotterdam, waar mijn zusje en zwager riant wonen. Het weer is fraai en geniet van het heerlijke eten. Op het terrasje kijk ik uit op een schitterende vijver.Ik ga mijn kinderen en kleinkinderen ontmoeten, kijk ook uit naar een Meet & Greet met oud collega’s en bezoek de kuikenfarm van Trudy en Ton van Arkel in Middenmeer. Vooral relaxen en lekker eten. Mijn oude sportvrienden ontmoet in een nostalgische omgeving en ook daar zal ik van genieten. Maar ik mis de kinderen, mijn huis en Wa enorm.

Op de compound is het stil, de watchman doet zijn naam eer aan en houdt alles in de gaten. De huismoeders komen af en toe kijken of alles goed gaat en in mijn huis waken Vida en Krotum over de honden, kippen en het huis. Claudia uit Duitsland maakt van de pauze gebruik om te gaan reizen, Anneke is ook op reis, maar komt niet meer terug. Zo viert iedereen op verschillende manieren vakantie en we zien elkaar op 15 augustus weer terug op de vertrouwde compound van Child Support. Maar voorlopig geniet ik van de de gastvrijheid van mijn familie, vrienden en kennissen en voer de vissen in de vijver…. Nederland is mooi, Ghana ook!

Mijn reis naar Nederland is ook een mooie gelegenheid om mijn familie te ontmoeten. Voor het eerst speelde ik met mijn twee kleinkinderen, die alsmaar groter worden. Aanvankelijk keken mijn kleinkinderen verbaasd naar de oude grijze man, maar later herkenden ze me: hun opa! Mooi om dat te mogen meemaken!