Vroeger, ja ik heb inmiddels een “vroeger”, zat ik als jochie van een jaar of 16 op de jongenstribune in de Kuip in Rotterdam. Vlak achter het doel stonden bankjes en voor 75 cent kocht je bij de sigarenhandelaar op de Beyerlandselaan een kaartje voor de wedstrijd van Feijenoord, toen nog met een e en een lange ij. Ik heb wel een paar keer een nacht voor de sigarenwinkel gelegen om een kaartje voor een wedstrijd te bemachtigen.
De ene zondag ging je kijken naar Feijenoord 1 en de andere zondag zaten duizenden mensen in dezelfde Kuip te kijken naar Feijenoord 2. Tijden met Coen Moulijn, Eddy Pieters Graafland (die overkwam van 020) en nog meer grootheden. Als er een speler geblesseerd was, rende de verzorger Geard Meijer het veld op, met in zijn hand een soort bakje met vermoedelijk water en een spons. Hij kon hard rennen met een bak water een morste nooit. De spelers knapten altijd op. Gerard Meijer was een van mijn helden en ik ben apetrots dat ik juist van hem een shirt mocht krijgen met de handtekeningen van alle spelers van het huidige Feyenoord. Dankzij mijn zus overigens die de thuiswedstrijden van Feyenoord op de voet volgt, vooral haar toy boy Pelle… Ook mijn zus is vaak ziek als Feyenoord verloren heeft. 

Hier in Ghana volg ik de wedstrijden van Feyenoord ook, soms via internet (Langs de Lijn) en soms worden samenvattingen van de Ere Divisie hier op maandag uitgezonden. Ik baal nog steeds als Feyenoord verloren heeft. Maar gelukkig gebeurt dat niet, alleen tegen ADO hebben ze dom gespeeld….

Gerard Meijer, ik wens je nog een lang en gezond leven toe. Dank voor het prachtige cadeau. Het ingelijste exemplaar krijgt een ere plaats in mijn huis in Wa. En ik vertel de kinderen hier over Feijenoord, de Kuip en over jou!