Ik zit lekker op de veranda voor mijn huis. Het is 34 graden (boven nul wel te verstaan) en het is al donker. Het is half zeven in de avond en voor me staat een lekker koud biertje. De meiden bij mij in huis eten Fu-Fu met soep, een lokale lekkernij. Ik ben daar niet dol op. In de keuken staat een pannetje met erwtensoep met worst en spekjes. Ik watertand als bij de gedachte dat ik zo meteen erwtensoep mag eten, dankzij mijn familie, die 3 pakken heerlijke erwtensoep heeft meegenomen. Maar het is buiten te warm om de hete erwtensoep op te eten, dus ga ik naar mijn slaapkamer waar de hardwerkende airco de temperatuur aangenaam houdt op 23 graden….
Daar ga ik uitgebreid mijn erwtensoep slubberen. Er zit niemand mee te kijken (ik heb op advies van de Nederlandse Regering mijn camera op de laptop afgeplakt…) en geniet, toch wel enigszins zwetend. Erg snel is mijn kommetje leeg en ik bewaar de andere pakken erwtensoep met worst voor een andere keer. Wat kan een mens genieten!

En wat ik daarna ga doen? Lekker genieten van een kopje Senseo (ook door de familie meegebracht) en daarna kijken naar Nadal tegen mijn grote favoriet Federer. Deze kant van het leven is mooi. Maar volgens de Immigratie autoriteiten verblijf ik illegaal in Ghana, hoewel ik een Resident Permit heb die geldig is tot 9 april 2014. Deze vergunning staat echter op naam van de Stichting Wa Yiri en deze Stichting is allang ter ziele…. Nu moet ik naar Accra om een en ander zien recht te breien met de dreiging dat ik het land word uitgezet…. Negen goede jaren is alles goed gegaan en ineens komt er een forse kink in de kabel… Dan is erwtensoep met worst en spekkies en Senseo toch een heerlijke troost!