Aan het einde van dit lopend schooljaar,gaan een aantal meisjes ons project verlaten. Sommigen omdat ze 18 zijn ofbinnenkort worden en anderen omdat ze hun Lagere School hebben afgerond en naar de Junior High School gaan. Zij zijn 17 jaar. De overgang naar een nieuwe school kan het beste gedaan worden als ze starten in de eerste klas. Met hun ouders of familieleden is overeengekomen dat de meisjes die terug gaan naar hun familie, in ieder geval de Junior High School kunnen starten en afmaken. Child Support heeft dan geen bemoeienis meer met hen. Uiteraard blijven we hen wel volgen.

Sommige Foster Families van de kinderen die vertrekken, stoppen met hun steun maar andere Foster families willen graag doorgaan om een eventueel nieuw kind financieel te steunen. Wij zijn daar uiteraard heel erg blij mee!

Op de foto: Staand vlnr: Amina Kaabanye, Hikima Issiu, Adwoa Bakyiere, Stephanie Denye.

Knielend vlnr: Barikisu Abdulai en Zulifao Issahakuh.

Amina is 18 jaar en zit in klas 1 van de Junior High School. Vanwege de wettelijke regeling gaat ze bij ons weg en trekt in bij een oom in Obuasi, waar ze haar schoolcarriere verder vervolgt.

Hikima is 17 jaar en gaat naar haar moeder in Tuna. Ze start daar de Junior High School want aan het einde van dit schooljaar rondt ze haar Lagere School af.

Adwoa is 18 jaar en gaat eveneens vanwege de wettelijke regeling bij ons weg. Ze gaat terug naar haar dorp waar haar ouders wonen en ook zij zal haar schoolcarriere in het dorp afronden. Ze zit nu in klas 1 van de Junior High School, maar zal vermoedelijk het eerste jaar moeten overdoen.
Stephanie is ook 17 en gaat, samen met Adwoa terug naar haar dorp van herkomst. Ze rondt dit schooljaar de Lagere School af en start de Junior High School in haar dorp.

Barikisu (17) zit in klas 6 van de Lagere School en gaat bij haar ouders wonen in Wa. Zij gaat naar de Junior High School.

Zulifao is 17 en zit ook in klas 6 van de Lagere School. Zij keert terug naar haar vader in Manweh en gaat daar naar de Junior High School.

We zijn er erg trots op dat we deze meiden, met de niet aflatende steun van de Foster Families een schoolcarriere hebben kunnen aanbieden. Wij hebben ons werk gedaan en nu is het de beurt aan de families. We wensen alle meiden uiteraard het allerbeste en hopen dat zij dankzij onze zorg en steun, zich kunnen ontwikkelen tot steunpilaren van hun families en van de natie.